Ҷаҳон ҳамеша чу чашмест, гирдгардон аст,

Ҳамеша то бувад, ойин-ш гирдгардон буд.

Номшиносӣ яке аз масъалаҳои муҳим ва арзишманд ба ҳисоб рафта, таҳлилу таҳқиқ ва рамзкушоии онҳо ба муҳаққиқ имкон медиҳад, ки ба вижагиҳои таърихи миллати худ ошноӣ пайдо кунад. Махсусан, омӯзиши маъноӣ ва сохтории номвожаҳои ҷуғрофии бунёдӣ, ки аз фарҳанги волову ботамаддуни мардуми ориёитабор, зисту зиндагӣ ва кору фаъолияти онҳо маълумот медиҳанд, ки хеле муҳим аст.

ДУШАНБЕ, 09.09.2024 /АМИТ «Ховар»/. «Истиқлол на танҳо соҳибихтиёриву озодии давлат, ҳудуд ва мардумони он аст, балки раҳоӣ аз сукути андешаи мустақил мебошад. Яъне истиқлоли фикрӣ аст, ки андешаи мустақили сиёсӣ, иҷтимоӣ, иқтисодӣ, фарҳангӣ, мазҳабӣ ва ҳуқуқӣ аз он сахт вобаста аст.

Истиқлоли давлатӣ, ки дар бораи бадастории он халқи Тоҷикистон 9 сентябри соли 1991 Эъломия қабул намуда, онро ба тамоми ҷаҳониён арза намуд, на танҳо дар даҳсолаву садсолаҳо, балки дар ҳазорсолаи охир воқеаи муҳимтарин барои миллати куҳанбунёди мо ба ҳисоб меравад.